Czy mam odpowiadać na pytanie o hobby?

przez grubyHR

Z jednej strony można zrozumieć, że pracodawca lub rekruter prowadząc rozmowę kwalifikacyjną chce jak najlepiej poznać kandydata starającego się o pracę i sprawdzić, czy sprawdzi się na danym stanowisku. Nie uprawnia to jednak pracodawcy lub rekrutera do zadawania pytań, które są nieuprawnione.

Czy pytanie o hobby jest nieuprawnione?

Kodeks pracy przewiduje dokładnie, o co pracodawca lub rekruter na rozmowie kwalifikacyjnej może zapytać. Zgodnie z art. 221 § 1 kodeksu pracy można zażądać następujących informacji:

1) imię (imiona) i nazwisko;

2) data urodzenia;

3) dane kontaktowe wskazane przez kandydata/kandydatkę,

4) wykształcenie;

5) kwalifikacje zawodowe;

6) przebieg dotychczasowego zatrudnienia.

Powyższy katalog zawarty w kodeksie pracy nie przewiduje zapytania kandydata
o hobby, a pytanie to nie zmierza do wyjaśnienia kwestii istotnych dla jakiegokolwiek stanowiska pracy. Dlatego też pracodawca lub rekruter nie może zadać takiego pytania na rozmowie kwalifikacyjnej, a kandydat nie ma obowiązku odpowiadać na pytanie dotyczące hobby. 

Natomiast podkreślić należy, że jeżeli kandydat sam umieścił informacje o hobby w CV, to na rozmowie kwalifikacyjnej można zadać pytanie w tym temacie. Nie można jednak brać odpowiedzi na to pytanie pod uwagę w procesie wyboru kandydata na dane stanowisko a tym bardziej nie można dokonać odrzucenia kandydatury z tego powodu.

Pracodawca lub osoba rekrutująca musi mieć zawsze świadomość, iż zadając pytanie spoza katalogu, który wymienia art. 221 § 1 k.p. naraża się na zarzut dyskryminacji, jeżeli z powodu uzyskanej informacji na temat hobby dokona odrzucenia kandydatury. Ponadto warto podkreślić w tym miejscu, iż zadanie pytania o sferę prywatną kandydata lub kandydatki otwiera możliwość wytoczenia procesu cywilnego (art. 23 i 24 kodeksu cywilnego) o ochronę dóbr osobistych tj. prywatności, gdyż takim pytaniem wchodzimy w sferę życia prywatnego a to jest zabronione podczas rozmowy o pracę.

O co można Cię zapytać pracodawca podczas rozmowy kwalifikacyjnej?

Joanna Kilarska – Frankowska

Jakich informacji można żądać

Wymogi, co do informacji, jakich może żądać pracodawca lub rekruter od pracownika na rozmowie kwalifikacyjnej nie różnią się od tych, które dotyczą zawartości CV. Także w tym przypadku zastosowanie znajdzie art. 221 § 1 kodeksu pracy, który stanowi, że pracodawca może żądać od kandydata lub kandydatki podania następujących danych:

1) imię (imiona) i nazwisko;

2) data urodzenia;

3) dane kontaktowe wskazane przez kandydata/kandydatkę,

4) wykształcenie;

5) kwalifikacje zawodowe;

6) przebieg dotychczasowego zatrudnienia.

Ważne jest też to, na jakie stanowisko aplikujesz. Jeżeli na dane stanowisko nie jest wymagane posiadanie określonego wykształcenia lub kwalifikacji zawodowych albo też doświadczenia zawodowego, to pracodawca nie jest uprawniony do tego, żeby tych informacji zażądać.

O te kwestie osoba rekrutująca może pytać wyłącznie wtedy, gdyjest to niezbędne do wykonywania pracy określonego rodzaju lub na określonym stanowisku. Oczywiście nie oznacza to, że musisz odmówić udzielenia odpowiedzi na to pytanie. Kiedy je usłyszysz możesz jednak przypomnieć rekruterowi, że w ogłoszeniu o pracę nie było opisanych wymogów co do wykształcenia lub kwalifikacji.

Do tego także podczas rozmowy kwalifikacyjnej rekruter może zapytać o inne kwestie, gdy jest to niezbędne do zrealizowania uprawnienia lub spełnienia obowiązku wynikającego z przepisu prawa, np. może zadać pytanie o niekaralność, ale tylko wtedy, kiedy wymóg niekaralności na danym stanowisku przewidują przepisy prawa.

Pamiętaj jednak, że o ile pracodawca nie może żądać od Ciebie więcej informacji, niż to wynika z art. 221 § 1 k.p., to możesz podać inne informacje z własnej woli, np. informację o hobby (pisałyśmy o tym w artykule nr 1). Jeśli podasz dodatkowe informacje, to rekruter może Cię o nie zapytać na rozmowie kwalifikacyjnej.

O co rekruter nie może zapytać

Podczas rozmowy kwalifikacyjnej rekruter nie może zadać trzech rodzajów pytań:

1) takich, które wykraczają poza dozwolony katalog z art. 221 § 1 k.p.,

2) takich, które naruszają dobra osobiste kandydata/kandydatki, np. godność lub prywatność,

3) takich, które mają charakter dyskryminacyjny.

Wiele osób o tym nie wie, ale zakaz dyskryminacji z kodeksu pracy dotyczy nie tylko pracowników, ale też kandydatów. Oznacza to, że nie można podjąć decyzji o zatrudnieniu przyjmują za kryterium cechę jak np. wiek, płeć, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony, zatrudnienie w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy. W art. 183a § 1 k.p. wskazane są przykładowe cechy, ze względu na które niedozwolone jest nierówne traktowanie, ale takim zabronionym kryterium mogą być też inne cechy, jak np. wygląd czy miejsce zamieszkania.

Pamiętaj też, że na rozmowie rekrutacyjnej nie tylko nie można podjąć decyzji w oparciu o Twoje cechy, które nie są koniecznym wymogiem zawodowym, ale nie można zadać pytań dotyczących Twojej osobistej, prywatnej sytuacji lub cech jakie posiadasz.

W szczególności rekruter nie może zadać pytania o:

– posiadanie dzieci,

– plany macierzyńskie,

– plan założenia rodziny,

– partnera lub partnerkę,

– posiadanie kredytu.

Nie masz obowiązku odpowiadania na takie pytania. Jeśli je usłyszysz powołaj się na art. 221 § 1 k.p. i art. 183a § 1 k.p.

CYKL POSZUKIWANIE PRACY – TWOJE PRAWO #CV

Autor: Joanna Kilarska – Frankowska Adwokat www.wieczorekkilarska.pl/

Zobacz więcej